گفتمان انقلاب اسلامی ایران و الزامات اشاعه ارزش های آن در عصر جهانی شدن بر اساس نظریه گفتمان لاکلا و موفه

 انقلاب اسلامی ایران باعث شکل‌ گیری گفتمان و نظام معنایی جدیدی شد. یکی از گونه‌‌ های بررسی و مطالعه پدیده‌‌ های سیاسی و تحلیل آن‌ها بر اساس روش تحلیل گفتمانی است. نظریه‌ تحلیل گفتمانی لاکلا و موفه یکی از غنی‌ ترین نظریه‌‌ها در حوزه‌ تحلیل گفتمانی می ‌‌باشد. سؤال اصلی مقاله آن است که بر اساس نظریه گفتمان لاکلا و موفه، مفصل ‌‌بندی مفاهیم و فرآیندهای هویت‌‌یابی اشاعه‌ ارزش‌‌‌های گفتمان انقلاب اسلامی ایران در عصر جهانی‌شدن چگونه خواهد بود؟ در پاسخ به این پرسش و با بهره‌‌گیری از روش تحلیل گفتمان لاکلا و موفه، فرضیه مقاله این است که گفتمان انقلاب اسلامی ایران با دالّ مرکزی اسلام شیعی، توانسته در رویارویی گفتمانی، به رقابت با گفتمان‌‌های اسلام سلفی و اسلام اخوانی بپردازد و به‌عنوان یک الگوی مناسب گفتمان اسلام‌گرا، گفتمان لیبرال دموکراسی را به «غیرِ» هویت‌بخش خود تبدیل کند و با توجّه به مبانی غنی اسلام شیعی ظرفیّت این را دارد که با پیروی از الزاماتی، بتواند نظام معنایی خود را در عصر جهانی‌شدن هژمونیک نماید. بر این اساس، در بستر جهانی‌شدن که به‌مثابه عرصه رقابت و غیریّت‌‌سازی گفتمان‌‌هاست،گفتمان انقلاب اسلامی ایران به رقابت و غیریت‌‌سازی گفتمانی می‌‌پردازد و نتایج پژوهش نشان می‌‌دهد که با توجّه به مفاهیم اساسی در گفتمان انقلاب اسلامی و مبانی اسلام شیعی و همچنین با بهره‌بردن از دو مبحث اجتهاد و مصلحت و با رعایت الزاماتی، این گفتمان می‌‌تواند نظام معنایی خویش را در عصر جهانی‌شدن هژمونیک نماید. بنابراین در پایان فرضیه مقاله تأیید می‌گردد.